Sztuka na wyciągnięcie ręki
Antoni Dulak (5.02.1955 – 11.10.2021):
piwniczanin, ukończył klasę ceramiki artystycznej w Zasadniczej Szkole Rzemiosł Artystycznych w Łysej Górze ze specjalnością zdobnik ceramiki oraz Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem ze specjalnością rzeźbiarz form użytkowych.
Pochodził z uzdolnionej plastycznie rodziny; jego dziadek Wiktor Lebdowicz (1888-1949) był rzeźbiarzem ludowym i budowniczym instrumentów; mama Antoniego Maria Dulakowa (1917-1998) haftowała serwety i wyszywała gorsety wg. własnych wzorów. Po ukończeniu szkoły Antoni prowadził samodzielną działalność w zakresie sztuki użytkowej; projektowanie, rysunek, grafika. Autor grafiki i kompozycji kolorystycznych do tomików poezji żony Wandy Łomnickiej-Dulak. Rzeźbił w różnych materiałach, głównie w drewnie, malował portrety i pejzaże, martwe natury i cykl kompozycji kolorystycznych Światło i kolor . Pracował w technikach: akryl, pastele olejne, kredka, dawniej także farby olejne. Wykonał projekt popiersia marszałka Józefa Piłsudskiego w glinie a następnie w formie gipsowej i odlewu betonowego. Wykonał liczne napisy i tabliczki użytkowe w drewnie.
Dorobek artystyczny
Projektował i rzeźbił różne motywy na drewnianych plakietkach i kasetkach. W tym materiale wyrzeźbił też godło – orła. Do domu wykonał oryginalne meble drewniane.
Przez pięć kolejnych lat wykonywał wieńce żniwne na uroczystość odpustu – Matki Boskiej Siewnej w Piwnicznej-Zdroju – wykonane głównie ze słomy, kłosów zboża, kwiatów polnych, ziół oraz innych dodatków. Wykonywał tradycyjne palmy na Niedzielę Palmową. Próbował swoich sił w fotografowaniu – tworząc cykl zdjęć kamieni tatrzańskich – które wykorzystane zostały następnie do ilustrowania tomiku Z Biblii gór.
Udział w wystawach zbiorowych w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury oraz w wystawie indywidualnej w Izbie Muzealnej a także w wystawach zbiorowych organizowanych m.in. przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Nowym Sączu.
Brał udział w konkursach organizowanych przez Towarzystwo zajmując m.in. II miejsce i zdobywając wyróżnienie za rzeźby w drewnie. Zakwalifikował się do finału konkursu na Plakat Konkursu Chopinowskiego jako jeden z trzech finalistów na ponad 700 prac z 36 krajów świata za pracę kolorystyczną wykonaną kredką. Uczestniczył też w konkursie na plakat organizowanym przez Polskie Towarzystwo Numizmatyczne.
Prawie przez całe życie starał się zgłębiać tajniki tworzenia innych twórców oglądając i „studiując” ich dzieła na licznych wystawach. W ciszy pracowni i domu analizował tematy np. światła, koloru , perspektywy w sztuce.
Jego ukochanym miejscem na ziemi obok Piwnicznej było Zakopane Często tam wracał. Lubił wędrować z żoną i przyjaciółmi po górach, szczególnie Tatrach polskich i słowackich oraz Beskidzie Sądeckim.